ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ

 

Το 396 ο Γότθος Αλαρίκ Α' κατέστρεψε την πόλη, και σε κάποια κατοπινή εποχή εισέβαλαν και εγκαταστάθηκαν στη Λακωνία σλάβικα φύλα,^[18] που με τη σειρά τους έδωσαν τη θέση τους στους Βυζαντινούς διατηρώντας ωστόσο σχετική αυτονομία σε ορεινές περιοχές. Υπάρχει μια θεωρία βάσει της οποίας η τσακωνική διάλεκτος προέρχεται από τη δωρική, εφόσον οι ομιλητές της είναι απόγονοι των Σπαρτιατών που έζησαν απομονωμένοι στα βουνά εξαιτίας των βαρβαρικών εισβολών.

Κατά την άφιξή τους στο Μωριά, οι Φράγκοι βρήκαν μια οχυρωμένη πόλη με το όνομα Λακεδαιμονία, η οποία καταλάμβανε τμήμα της αρχαίας πόλης, η οποία συνέχισε να υφίσταται ^[18] αν και με ελάχιστο πληθυσμό ακόμη και μετά την κατασκευή των κάστρων του Μυστρά από το Γουιλιέλμο Β' το Βιλλεαρδουίνο στον Ταΰγετο βορειοδυτικά της Σπάρτης.

Για σύντομο χρονικό διάστημα τα μέρη αυτά πέρασαν στα χέρια των Βυζαντινών, οι οποίοι και τα διατήρησαν μέχρι που οι Οθωμανοί υπό την ηγεμονία του Μωάμεθ Β' τα κατέλαβαν το 1460. Το 1687 έφτασαν στην περιοχή οι Βενετοί, για να ξαναπεράσουν σε τουρκικά χέρια το 1715. Έτσι για έξι περίπου αιώνες ήταν ο Μυστράς και όχι η Σπάρτη το μεγάλο οικιστικό κέντρο της Λακωνίας.^[18] Η περιοχή της Μάνης διατήρησε σχετική αυτονομία κατά την Τουρκοκρατία και έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821.




ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ