![]() ![]() |
Το Μουσείο της Ελιάς και του Ελληνικού Λαδιού στη Σπάρτη δίνει βαρύτητα στη σημασία που έχει η ελαιοπαραγωγή και η παρασκευή ελαιολάδου για τον τόπο. Ο επισκέπτης μπορεί από κοντά να θαυμάσει σπάνια απολιθωμένα φύλλα ελιάς, μέχρι και μοντέρνα μηχανήματα παρασκευής ελαιολάδου. Το μουσείο παραμένει κλειστό κάθε Τρίτη, ενώ τις υπόλοιπες μέρες παραμένει ανοιχτό εως τις 5 το απόγευμα (6 μ.μ. τους θερινούς μήνες). Επίσης, έχει ως κύριο σκοπό να αναδείξει τον πολιτισμό και την τεχνολογία της ελιάς που συνδέεται άρρηκτα με την ελληνική, και γενικότερα τη μεσογειακή ταυτότητα. Είναι μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα και βρίσκεται στην καρδιά της Λακωνίας, μιας από τις κύριες ελαιοπαραγωγούς περιοχές της χώρας μας. |
![]() |
ΑΡΧΑΙΟ
ΘΕΑΤΡΟ ΣΠΑΡΤΗΣ Το κοίλον του ηταν χωρισμένο σε δύο διαζώματα (θέατρο και επιθέατρο) και το κυρίως θέατρο είχε εννέα κερκίδες με τριάντα σειρές εδράνων, ενώ το επιθέατρο είχει δεκαέξι με είκοσι σειρές εδράνων. Στο χώρο αυτό, εκτιμάται ότι μπορούσαν να χωρέσουν περί τους 16.000 θεατές. Το κοίλον υποστηριζόταν στα νότια από δύο υψηλούς αναλημματικούς τοίχους. Με αυτόν τον τρόπο συγκρατήθηκαν τα χώματα που συσσωρεύτηκαν για να δημιουργηθεί μεγαλύτερος χώρος για το κοίλον. Η σκηνή αρχικά ήταν ξύλινη, κινητή και μεταφερόταν πάνω σε τροχούς. Αποθηκευόταν πάνω στη σκηνοθήκη, ένα κτήριο το οποίο βρισκόταν στη θέση της δυτική παρόδου, όπως δείχνουν οι τρεις τροχιές πάνω στις οποίες μεταφερόταν η κινητή σκηνή. Αργότερα, κατασκευάστηκε μόνιμη σκηνή, η οποία υπέστη μετατροπές και επεκτάσεις κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ. όπως δείχνει ένα ενιπόγραφο επιστύλιο το οποίο φέρει το όνομα του αυτοκράτορα Βεσπασιανού ως δωρητή, αλλά και κατά το 2ο και τον 3ο αιώνα μ.Χ. Τελευταία πληροφορία για επέμβαση στο θέατρο στα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ. προέρχεται από επιστύλιο της σκηνής που αναφέρει τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο. Μετά τη δημιουργία της λίθινης σκηνής, στο χώρο της σκηνοθήκης κατασκευάστηκε ένα Νυμφαίο, μια μακρόστενη δεξαμενή με πεταλόσχημες απολήξεις στις δύο στενές πλευρές. Από τους δύο αναλημματικούς τοίχους του κοίλου, οι οποίοι είχαν επενδυθεί με λευκό μάρμαρο, ο ανατολικός παρουσίαζε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Σε αυτόν αναγράφετονταν τα ονόματα των αξιωματούχων της πόλεως σε ετήσια βάση. Αποτελεί, λοιπόν, ο τοίχος αυτός από μόνος του ένα "λίθινο" αρχείο της πόλης της Σπάρτης. Στην ανατολική πάροδο κατασκευάστηκε, σε επαφή με τον αναλημματικό τοίχο, κλίμακα, που οδηγούσε στο άνω διάζωμα του θεάτρου. Κατά τη Βυζαντινή εποχή, το κοίλον του καταλήφθηκε από σπίτια.
|
![]() |
Σαϊνοπούλειο Αμφιθέατρο Στη Μαγούλα βρίσκεται το Σαϊνοπούλειο Αμφιθέατρο στο οποίο ανεβαίνουν σημαντικές παραστάσεις (από αρχαία θεατρικά έργα μέχρι συναυλίες απο σπουδαίους καλλιτέχνες). Έχει χαρακτηριστεί ως το ωραιότερο νεόκτιστο θέατρο της Ελλάδας, με φυσική σκηνογραφία την καστροπολιτεία του Μυστρά. Ο Μάνος Χατζιδάκις, είχε χαρακτηρίσει το Σαϊνοπούλειο ως το ωραιότερο θέατρο της Ελλάδας μετά την Επίδαυρο.
|